School in Senegal - deel 1
Reisverslag Mique Eggermont
<< terug naar nieuwsoverzicht

Na geluisterd te hebben naar het advies van de ambassade om niet te reizen tijdens en vlak na de verkiezingen, vanwege gevaar voor rellen, vertrokken uit Dakar. Gelukkig is de bevolking niet in opstand gekomen tegen de overwinning van de zittende president, die al tijdens deze eerste verkiezingsronde met een ruime voorsprong alle kleinere oppositiepartijen achter zich liet.

Het eerste deel van de reis naar het eiland île de Mar in de Sine Saloum delta gaat voorspoedig. Het busje zat al snel propvol en dat is dan ook de tijd van vertrek. In Joal Fadiout, eigenlijk nog maar een 30 km verwijderd van de boot naar het eiland, duurt het langer voordat een “sept places” volzit. Een sept places , ook wel “taxi Brousse” is een oude stationcar waarin 7 mensen worden vervoerd plus de chauffeur. Vol maar redelijk comfortabel als je niet helemaal achterin zit en de auto niet al te oud is. Wachten op zo’n “gare routier” de plek waar het openbaar transport plaatsvindt is geen straf, want je kijkt je ogen uit. Daar zie je het leven van alledag; wachtende mensen, handelaren die van alles verkopen, spelend kinderen, ook volwassenen die allerlei spelletjes doen.

Wij hebben eigenlijk 2 regels waar we ons aan houden als we door Afrika trekken: geen water drinken uit de put en nooit s’avonds reizen, dan is de kans dat je gezond blijft het grootst. Deze laatste stelregel gaan we niet halen merken we al gauw, want als we na zo uur of 3 vertrekken begint het mooie avondlicht de contouren van de bomen scherp uit te tekenen. Prachtige rit over zandwegen en langs kleine dorpen waar de vuren worden aangestoken voor de avond. Gelukkig rijden er bijna geen auto’s en kan er over het zand niet hard worden gereden, zodat de loslopende dieren nog op tijd weg kunnen rennen.

De laatste plaatselijke pont naar het eiland is vertrokken, al is er nog een heleboel bedrijvigheid in het haventje. We kunnen een dure privé piroque huren om over te steken of een hotel zoeken in het dorp. Als er nog zo’n stuk of 6 vrouwen uit MarLodj zitten te wachten op de pont (bak) van de volgende ochtend, besluiten we zo’n privé bootje te charteren en nemen we die vrouwen mee. In het donker over de Saloum, prachtig maar waar gaan we eigenlijk zelf slapen? Zou er nog een campement open zijn? ( Campement is de benaming van een kleinschalige slaap gelegenheid in hutjes met bed en klamboe, water (soms) en een toilet, vaak gelegen aan de rivier of de zee. Je kunt er meestal ook iets eten.)

We hadden er wel eentje op het oog maar konden ons de naam niet meer herinneren. Overdag weet je hoe het eruit ziet maar in het donker vanaf de rivier is dat toch wat moeilijker. We wisten nog wel de namen van Awa en Iba de mensen die we vorig jaar daar hadden ontmoet en dat deed wonderen: Ah bij de Farakaba!! Ja ja

<< terug naar nieuwsoverzicht